Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΣΥΓΓΡΟΥ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!


Νέα επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες ενάντια στο Δάσος Συγγρού με στόχο την εμπορευματοποίησή του. Στόχος, που παραμένει ακέραιος στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης της ΝΔ, που φιλοδοξεί να επιτύχει εκεί που οι προκάτοχοί της απέτυχαν, με πιο πρόσφατη την απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ. Από κοντά και η εκάστοτε Περιφερειακή Αρχή, με τη δημοτική Αρχή στο Μαρούσι σε ρόλο εξαπτέρυγου να προσφέρει τις «καλές της υπηρεσίες».
Στην απάντηση, που έδωσε το Νοέμβρη του 2019 η κυβέρνηση, μέσω του κ. Βορίδη, σε σχετική ερώτηση του ΚΚΕ, δεν απέσυρε το σχεδιασμό της για «Estate Management/ Park Management … με Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), Κοινωνική Οικονομία …», όπως είχε ανακοινωθεί προηγούμενα παρουσία του Υπουργού από τον Πρόεδρο του ΙΓΕ, διαχειριστή του κληροδοτήματος.
Στην ίδια κατεύθυνση ο υπουργός Περιβάλλοντος κ. Χατζηδάκης κατά την επίσκεψή του στο Δάσος, πριν λίγες μέρες, ήταν εξίσου αποκαλυπτικός. Στην ανάρτηση, που ακολούθησε διάλεξε λέξεις κλειδιά (υπογραμμίζουμε μερικές): «Στο Υπουργείο Περιβάλλοντος είμαστε αποφασισμένοι μαζί με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να αναβαθμίσουμε το Κτήμα. … Θα προχωρήσουμε ένα σχέδιο ολοκληρωμένης ανάπλασης του Κτήματος», μιας «παραμελημένης περιβαλλοντικής κληρονομιάς». Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι «παραμένει στο τραπέζι» το «Estate Management/ Park Management … με Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) … », δείχνουν καθαρά πού το πάει και η σημερινή κυβέρνηση.
ü  Η εμμονή, άλλωστε, να πλαστογραφείται ακόμη και σήμερα ο φυσικός χαρακτήρας του κληροδοτήματος ως «κτήμα», όταν ύστερα από ένα αιώνα έχει διαμορφωθεί σε ενιαίο δάσος υψηλόκορμων δέντρων, αποκαλύπτει παραπέρα τις προθέσεις για την εμπορευματοποίηση του Δάσους Συγγρού.
Άλλωστε τα πρώτα κομμάτια του παζλ άρχισαν κι όλα να μπαίνουν. Όπως ομολογεί στην ανάρτησή του ο κ. Χατζηδάκης, «το Πράσινο Ταμείο χρηματοδότησε ήδη την κατασκευή μιας υδατοδεξαμενής που βοηθάει και στην πυρασφάλεια». Το πού αλλού σχεδιάζεται να «βοηθήσει», όλοι βέβαια το αντιλαμβάνονται. Το ίδιο αποκαλυπτική είναι και η πρώτη ανοιχτή παρέμβαση για την, με τη μέθοδο της «σαλαμοποίησης», εμπορευματοποίηση του Δάσους. Πρόκειται για τον πλειοδοτικό διαγωνισμό, που προκήρυξε το ΙΓΕ, διαχειριστής του κληροδοτήματος, κατά ρητή παραβίαση των όρων του κληροδοτήματος για την εκμίσθωση του ελεύθερου πάρκινγκ, που εξυπηρετεί εργαζόμενους και περιηγητές.
Αρωγός στην όλη επιχείρηση Κυβέρνησης, Διοίκησης ΙΓΕ και Περιφέρειας Αττικής στέκεται και η Διοίκηση Αμπατζόγλου. Στην προ ημερών επίσκεψη ξέχασε «το Συγγρού είναι Δάσος», όπως ανέξοδα διατυμπάνιζε, και ενώπιον του υπουργού ευθυγραμμίστηκε πλήρως με την περί «κτήματος» φρασεολογία. Ταυτόχρονα επικαλείται στην ουσία αναρμοδιότητα ουσιαστικής παρέμβασης στα τεκταινόμενα, υποβαθμίζοντας σε «εθελοντικού» χαρακτήρα τις όποιες παρεμβάσεις του δήμου. Στάση, που τελικά αποκαλύπτει το πραγματικό περιεχόμενο του προεκλογικού «οράματος» του κ. Δημάρχου για την «ενοποίηση του Δάσους Συγγρού με το Κέντρο της Πόλης, στη βόρεια είσοδό της, με υπογειοποίηση της Λεωφόρου Κηφισίας». Ένα «Estate Management/ Park Management» σε όλη του την αντιλαϊκή ουσία!
ü  Όσο, όμως, προχωράει η νέα επιχείρηση εμπορευματοποίησης του Δάσους Συγγρού χρέος μας είναι να δυναμώσει η οργανωμένη αντίστασή μας απέναντί της, αυτή που μέχρι σήμερα απότρεψε τις απόπειρες των κυβερνήσεων του κεφαλαίου να εκχωρήσουν σε επιχειρηματικούς ομίλους, ολόκληρο ή κομμάτι – κομμάτι, τον πολύτιμο αυτό χώρο ανάσας για τα λαϊκά στρώματα της ευρύτερης περιοχής και ήπιας αναψυχής για τους γύρω δήμους. Μακριά από εκτονωτικές απλά αντιδράσεις και από άσφαιρα ψηφίσματα, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπλένουν τις δημοτικές Αρχές από τις βαριές ευθύνες τους, αυτό που «μετράει» είναι το τείχος που μπορεί και πρέπει να ορθώσει στα σχέδιά τους ο λαϊκός παράγοντας. Διεκδικώντας ταυτόχρονα το δικό του πλαίσιο για την πραγματική αναβάθμιση του Δάσους σε πνεύμονα πρασίνου αλλά και σε φυσικό χώρο ήπιας αναψυχής της λαϊκής οικογένειας, των εργαζομένων, χωρίς πρόσθετες τεχνικές και άλλες παρεμβάσεις παρά μόνο τις αυτονόητες που απαιτούνται: Για την αποτελεσματική πυροπροστασία, τη διαφύλαξη και παραπέρα ενίσχυση της δασικής βλάστησης, την επιμελημένη συντήρηση και αποκατάσταση των υφιστάμενων υποδομών, την απλή εξομάλυνση των περιπατητικών διαδρομών που ήδη υπάρχουν και, φυσικά, τη διατήρηση της ήπιας γεωργικής χρήσης για τη «μόρφωση καλών γεωργών και κηπουρών» στην ορισμένη έκταση που διατίθεται για το σκοπό αυτό.
Στο πλαίσιο αυτό χρήσιμη είναι η ενίσχυση, με αξιοποίηση και της λαϊκής πρωτοβουλίας, της ημερήσιας αυθόρμητης ή και οργανωμένης (π.χ. από σχολεία, ΚΑΠΗ κ.ά.) επίσκεψης στο Δάσος χωρίς άλλα τεχνικά έργα που, σε τέτοιες περιπτώσεις, αποτελούν τον προάγγελο για καταστροφικές κερδώες «αξιοποιήσεις» με ό,τι αυτές συνεπάγονται.
Και, σε τελευταία ανάλυση, ας τό ‘χουν όλοι καθαρό στο νου: Το Δάσος Συγγρού το «κληρονόμησε» ο λαός από πολύ παλιά, χωρίς συμβόλαια και παρακαταθήκες, και ως τέτοιο θα το παραδώσει στις επόμενες γενιές.